Elk jaar gaan er honderden voetbalvelden aan bestaande planten en struiken verloren omdat het moet wijken voor sloop of renovatie van woonwijken. Stichting Struikroven zorgt er in samenwerking met buurtbewoners, gemeenten, projectontwikkelaars en woningcorporaties voor dat dit groen wordt gered. Sinds kort zijn er in Groningen ook twee Struikrovers actief: Jeanine Veen en Evert Dagelet vertellen meer over de stichting, het doel én wat voor moois het ons kan brengen.
“Ik ben geen ecoloog en weet stiekem niet eens zoveel van planten, ”vertelt Evert, “maar toen ik me bij Struikroven aansloot voelde ik me meteen aangetrokken tot de verbindende factor die groen en sociaal werk met elkaar gemeen hebben.” Hoewel Evert dus niet per se in het bezit is van groene vingers, heeft hij wel een achtergrond in sociaal werk en mag hij zich naast Struikrover en ondernemer ook adviseur samenlevingsopbouw noemen. “Ik vind het vooral heel leuk dat ik duurzaam en sociaal nu kan combineren: je doet iets voor elkaar én voor de natuur.”
Jeanine heeft wel een achtergrond in ecologie en werkt naast haar functie bij Struikroven ook nog als projectondersteuner bij Academie Minerva. “Struikroven is uitgegroeid van een buurtinitiatief naar een landelijke organisatie,” vertelt Jeanine, “de oprichtster van Struikroven woonde in een buurt waar veel sloop en nieuwbouw plaatsvond: hierin is toen al het groen meegenomen en vernietigd. De stichting begon zich landelijk in te zetten om zoveel mogelijk groen te redden. We gingen van start met ongeveer 5 leden en zitten nu al op 40 man!”
Je bij de stichting aansluiten kan alleen niet zomaar. “Wij zijn in het voorjaar geslaagd voor de Struikrovers Academy: hier leer je waar je rekening mee moet houden vanuit sociaal en ecologisch perspectief,” vult Evert aan.
Overal in Nederland zijn nu ‘Struikroverbendes’ aan de gang om zoveel mogelijk planten en struiken te redden van de ondergang. De eerste actie in de provincie Groningen vond plaats in het door aardbevingen getroffen Middelstum. Hier is de woningcorporatie bezig met een nieuwbouwproject en versterkingsoperatie. Jeanine licht toe: “Op de Academy is ons geleerd hoe we een actie moeten organiseren en wat er moet gebeuren: het was natuurlijk nog leuker om dit ook in het echt te mogen toepassen en beleven. Anderzijds is het ook aangrijpend om opeens met je neus op de feiten van de aardbevingsproblematiek gedrukt te worden.”
“We waren aangenaam verrast toen we merkten hoeveel positiviteit het Struikroven hier met zich meebracht,” aldus Evert, “de actie begon om 10 uur ’s ochtends: we begonnen met een bakje koffie of thee en de buurtbewoners stonden meteen al te kletsen en wilden graag aan de slag. De setting was informeel: dan merk je al helemaal hoe goed ecologisch en sociaal samengaan.”
Ook verbinding is volgens Evert een belangrijk aspect. “De basisschool om de hoek bood aan om de planten uit de tuinen van de buurtbewoners een tijdelijke logeerplek te bieden, zodat de leerlingen deze tot volgend jaar kunnen verzorgen. Tijdens de actie werd de catering verzorgd door de kerk en hielp een hovenier ons met een graafmachine om de wat grotere struiken te verplaatsen. Jeanine en ik faciliteren en zetten lijntjes uit, daarna gaan mensen zelf aan de slag: dat is een mooi voorbeeld van die verbinding.”
Een logeertuin voor struiken en planten wordt dus door middel van samenwerking gerealiseerd. Zo’n logeertuin wordt door de Struikrovers ook wel een ‘roverstuin’ genoemd. Maar hoe weten de buurtbewoners volgend jaar nog welke plant en welk struikje er tussen al dat groen nou eigenlijk afkomstig is uit hun eigen tuintje? “Goede vraag,” beaamt Evert, “in Groningen komen de meeste bewoners na renovatie of nieuwbouw wel weer terug, dat verschilt wel aanzienlijk in vergelijking tot andere provincies. Hier moest een duurzame oplossing voor worden bedacht: er moet een plek beschikbaar zijn waar voor langere tijd onderhoud mogelijk is. Zo’n schooltuin is dus een perfecte oplossing. De planten en struiken worden gemarkeerd met gepersonaliseerde lintjes en de roverstuin is ingedeeld in vakken. Zo weet iedereen hun eigen groen weer terug te vinden!”
Kortom: struikroven is een initiatief waar iedereen baat bij heeft. Van plantje tot mens. “Probeer jezelf als een onderdeel van de natuur te zien,” geeft Jeanine nog mee als tip, “als je met die gedachte in je hoofd door de stad loopt verandert je hele kijk op de hedendaagse dingen. Probeer de natuur in haar waarde te laten in plaats van haar te beheersen en zie wat er gebeurt!”
“Maak duurzaamheid bespreekbaar, ”voegt Evert daaraan toe, “er valt nog zoveel winst te behalen. Het lijkt tegenwoordig normaal om groen in te ruilen voor een stapel onderhoudsarme tegels. Bewustwording is heel belangrijk en komt het beste binnen als het op een praktische manier wordt voorgelegd.”
Moet er nog meer ‘gestruikrooft’ worden? Zeker! In Groningen gaat er de komende jaren heel veel op de schop, denk hierbij aan wijkvernieuwingen en bouwprojecten. Trek vooral aan de bel bij de stichting wanneer je weet waar en wanneer er gesloopt gaat worden: dan blijft de wereld (en Groningen) een stukje groener.
Wil jij groen redden ook op je CV hebben staan? Er zijn nog Struikrovers nodig in Drenthe en Friesland: hiervoor kun je je aanmelden op www.struikroven.nu. Vrijwilligers zijn ook altijd welkom, hiervoor kun je contact opnemen met Evert of Jeanine.
